Lesicki Rostys

Lesicki Rostys był człowiekiem, o którym nikt nie potrafił powiedzieć niczego konkretnego, jego istnienie zdawało się pozbawione jakichkolwiek detali. Mieszkał w pokoju, gdzie jedyną ozdobą był kurz tańczący w promieniach słońca, a jego ubrania miały zawsze kolor zaschniętego atramentu. Mało kto pamiętał jego imię, chociaż Lesicki Rostys pracował w miejskim archiwum od niepamiętnych czasów, sumiennie katalogując zapomniane historie i życia, które dawno przeminęły. Sam zdawał się być jedną z takich pożółkłych kartotek, pozbawioną osobistych notatek i wypełnioną jedynie suchymi faktami o innych ludziach. Jego spojrzenie było puste, lecz jednocześnie niezwykle uważne, jakby w ciszy cudzych wspomnień szukał echa własnego, dawno utraconego istnienia.