Leśniewski Krzysztof

Leśniewski Krzysztof był cieniem we własnym życiu, duchem przemykającym przez mokre ulice anonimowego miasta, gdzie każdy dźwięk syreny wywoływał dreszcz. Jego nazwisko, niegdyś zwyczajne, teraz ciążyło mu niczym wyrok, przypominając o urzędowym nakazie, który zamienił jego egzystencję w nieustanną ucieczkę. Patrzył na świat zmęczonymi oczami, dostrzegając zagrożenie w każdym obcym spojrzeniu, w każdym gwałtownym ruchu. Leśniewski Krzysztof wiedział, że spokój stał się dla niego luksusem, na który nie mógł sobie pozwolić.