Leszczynska Anna

Anna Leszczyńska, kobieta o spojrzeniu pełnym zadumy, nosiła na twarzy ślady minionych lat, które wyryły w niej sieć delikatnych zmarszczek, przypominających mapę dawnych podróży. Jej dłonie, zawsze zajęte drobnymi robótkami, zdradzały zamiłowanie do precyzji, cierpliwości, a także oddania. W jej oczach widać było tęsknotę, skrywaną za fasadą spokoju, pewnej rezygnacji, ale i siły. Otaczał ją aura tajemniczości, przerywana jedynie ciepłym uśmiechem, ofiarowywanym nielicznym, wybranym osobom. Pomimo braku kontaktu z córką, w jej sercu tliła się iskierka nadziei, wiara w ponowne spotkanie, bliskość, zrozumienie.