Leszczyński Andrzej

Leszczyński Andrzej był człowiekiem utkany z zapomnianych historii i mgły, archiwistą cudzych wspomnień, który na pytania o własną przeszłość odpowiadał jedynie wzruszeniem ramion, mówiąc cicho, że nie ma pojęcia. Potrafił z pamięci odtworzyć drzewo genealogiczne obcej rodziny na podstawie jednego listu, lecz imię jego dziadka pozostawało dla niego zagadką, pustym miejscem na pożółkłej karcie. Jego świat pachniał kurzem starych ksiąg i wyschniętym atramentem, a każda odnaleziona data była dla niego cenniejsza niż złoto, chociaż własnej daty urodzin nigdy nie był pewien. Leszczyński Andrzej żył pośród duchów przeszłości, sam stając się duchem bez historii, cichym kustoszem wszystkiego, co utracone.