Lipka Joanna

Lipka Joanna, kobieta o spokojnym spojrzeniu i cichej aurze, często pogrążała się w myślach, a jej delikatne dłonie, naznaczone czasem, spoczywały spokojnie, skrywając dawne historie, cenne niczym starożytne manuskrypty. W jej oczach odbijała się subtelna nostalgia, świadectwo głębokich przeżyć, zaś Joanna Lipka z nutą zadumy pielęgnowała w sercu wspomnienie o kimś, kogo znała kiedyś, o ważnej osobie z jej przeszłości, która wciąż delikatnie wpływała na jej teraźniejszość, nadając jej dniom cichy, refleksyjny ton, pełen niewypowiedzianych słów i ulotnych obrazów minionych lat.