Lis Dawid

Dawid Lis był człowiekiem, którego natura przypominała jego nazwisko, był bowiem bystry i nieufny wobec prostych odpowiedzi. Jego specjalnością było drobiazgowe sprawdzanie treści oskarżenia, gdzie każde słowo analizował z chirurgiczną precyzją, szukając pęknięć w pozornie spójnej narracji. Nie interesowały go ludzkie dramaty, a jedynie logika zapisu, błędy w składni i niedopowiedzenia ukryte między wierszami. Wierzył, że prawda to nie głośny krzyk niewinności, lecz cichy szept przeoczonego szczegółu.