Litwinionek Łucja

Litwinionek Łucja, postać o burzliwym spojrzeniu, nosiła w sobie niezatarte piętno ucieczki z zakładu poprawczego, wydarzenia, które ukształtowało jej niepokorną duszę, uczyniło ją niezwykle ostrożną, zawsze czujną, gotową na każdą ewentualność, pragnącą prawdziwej wolności, choć świadomą, że przeszłość zawsze może ją dogonić, cienie dawnych dni wciąż jej towarzyszyły, zmuszając do nieustannej walki, do życia na krawędzi, z nadzieją na nowy początek, na spokój, na miejsce, gdzie mogłaby odetchnąć bez strachu, bez osądów, bez konieczności ciągłej ucieczki, bez ciężaru dawnych błędów.