Lorenc Krzysztof

Lorenc Krzysztof, człowiek o spojrzeniu przenikliwym, często pogrążony w myślach, przemierzał stare brukowane ulice, jego płaszcz powiewał lekko na wietrze, a w dłoni zawsze trzymał niewielki, oprawiony w skórę notatnik, w którym skrupulatnie zapisywał obserwacje, zbierał historie, szukał ukrytych prawd, jego siwe włosy opadały na czoło, a zmarszczki wokół oczu świadczyły o latach spędzonych na studiowaniu ludzkich dusz, był cichym obserwatorem, rzadko się odzywał, ale jego obecność zawsze wypełniała pomieszczenie, niosąc aurę tajemnicy, dawnych opowieści, spokojnej mądrości.