Lorenc Mariusz

Lorenc Mariusz był cieniem przemykającym pośród tłumu, człowiekiem o twarzy tak pospolitej, że zapominało się ją w chwilę po spotkaniu. Nosił znoszone ubrania, które nie zdradzały nic o jego przeszłości, a jego ruchy były zawsze starannie odmierzone, pozbawione nerwowego pośpiechu. Jednak w jego spojrzeniu, zbyt często uciekającym ku drzwiom i oknom, krył się niepokój, cicha obawa, która sprawiała, że w każdej kawiarni siadał plecami do ściany. Ta nieustanna czujność rodziła szeptane pytanie, czy jest kimś poszukiwanym.