Lowas Grzegorz

Julianna Szeptun, postać z dawnych podań, mieszkała w skromnej chacie na skraju lasu, jej siwe włosy, upięte w kok, lśniły w słońcu niczym srebro, a oczy, głębokie i pełne spokoju, zdawały się widzieć echa minionych wieków. Julianna, znana z niezwykłej pamięci, często opowiadała o Lowasie Grzegorzu, wędrowcu, który lata temu przemierzał te tereny, przynosząc opowieści z dalekich krain. Jego historie, pełne barwnych opisów, rozbudzały wyobraźnię słuchaczy, sprawiając, że wieczory stawały się magiczne, a ona sama, tkając delikatne koronki, ceniła każdy szept dawnych dni.