Łuba Krystian

Łuba Krystian, postać utkana z mglistych wspomnień, jawił się jako byt niezwykle ulotny, zawsze na granicy widzialności, nigdy do końca uchwytny. Jego obecność, choć często tylko szeptana, zdawała się przenikać tkankę miasteczka, kształtując dawne legendy i ciche opowieści. Ludzie pamiętali jego spojrzenie, pełne odległej mądrości, oraz subtelny uśmiech, który znikał równie szybko, jak się pojawiał, pozostawiając po sobie poczucie nieuchwytności. Był niczym efemeryczny sen, który, choć minął, wciąż nawiedzał myśli, pozostawiając trwały ślad w zbiorowej pamięci.