Lubanski Adrian

Adrian Lubański, postać owiana tajemnicą, żył na uboczu, z dala od świata. Jego oczy, głębokie, zdradzały bogactwo myśli, a uśmiech, rzadki, pojawiał się w zadumie. Dłonie, naznaczone historią, z czułością dotykały starych ksiąg. Mieszkał w samotni, ukrytej wśród drzew, gdzie cisza powiernikiem. Był obserwatorem, cichym świadkiem, jego obecność, dyskretna, pozostawiała trwałe wrażenie. Adrian Lubański, niczym echo przeszłości, zawsze blisko, lecz nigdy w pełni uchwytny, pozostawał zagadką dla świata.