Luberadzki Przemysław

Pan Ignacy, starszy archiwista, całe życie spędził wśród kurzu i starych dokumentów. Jego okulary zawsze zjeżdżały na nos, a palce, naznaczone atramentem, z precyzją odnajdywały każdą informację. Wierzył, że każda kartka kryje w sobie fragment historii, który należy wydobyć. Pamiętał, jak Luberadzki Przemysław, młody badacz, z pasją przeszukiwał dawne rejestry, szukając rodzinnych korzeni. Pan Ignacy z uśmiechem wskazywał mu właściwe tomy, ceniąc jego zapał. Prawda, nawet ta najmniejsza, była dla niego bezcenna, a jej odkrycie wymagało cierpliwości i dokładności.