Łukasik Michal

Łukasik Michal poruszał się po mieście jak duch, cień przemykający w zaułkach zapomnianych przez słońce, a jego spojrzenie nieustannie badało tłum w poszukiwaniu znajomej lub wrogiej twarzy. Nosił w sobie ciężar niewypowiedzianych historii, każda mijana osoba wydawała się potencjalnym zagrożeniem, cichym oskarżeniem rzuconym w jego stronę. Miał wrażenie, że jego imię i nazwisko szeptano na rogach ulic, że był postacią z listu gończego, którego nikt jeszcze oficjalnie nie wydał, co czyniło go wiecznie poszukiwanym.