Łyżwiński Łukasz

Pani Aniela, kobieta o oczach pełnych głębokiej mądrości, spędzała dni w swojej pracowni, tworząc unikatowe szkice natury. Jej dłonie, naznaczone wiekiem, lecz niezwykle zręczne, z precyzją przenosiły na papier ulotne piękno świata. Wspominała czasem Łyżwińskiego Łukasza, dawnego znajomego, którego artystyczne dyskusje zawsze ją inspirowały. Aniela wierzyła w siłę kreatywności, pozwalającej wyrażać niewypowiedziane emocje. Jej życie, choć ciche i samotne, było pełne pasji, odnajdywanej w każdym pociągnięciu ołówka, w każdym detalu, w każdym nowym dziele. Przez sztukę wyrażała głębokie uczucia.