Machnikowski Pawel

Józef, z dłońmi naznaczonymi czasem, często spoglądał przez okno, wspominając minione lata, jego pamięć, niczym cień, wracała do zdarzenia sprzed dekad, kiedy to kradzież z włamaniem wstrząsnęła spokojem społeczności, nazwisko Machnikowski Paweł stało się synonimem niepokoju, a Józef, choć niezaangażowany, nosił w sobie ciężar tamtej nocy, czuł, jakby fragment jego duszy został utracony, żył w cichym smutku, otoczony książkami, jego oczy, głębokie i zamyślone, opowiadały historię człowieka, który widział wiele, a mówił mało, wciąż wierzył w sprawiedliwość, choć czasem wydawała się odległa.