Maciejewska Anna

Anna Maciejewska, z jej bystrymi oczami, zawsze nosiła na barkach ciężar losów całej społeczności, w której od lat żyła. Jej dłonie, zniszczone pracą, opowiadały historię niekończących się wysiłków, poświęconych utrzymaniu porządku w starym, wspólnym domu, który był sercem osiedla. Anna emanowała niezłomną siłą, cichą determinacją w obliczu wyzwań, jakie niosło wspólne dziedzictwo, zawsze starając się sprostać wszelkim zobowiązaniom wobec miejsca i ludzi, których kochała. Jej obecność była filarem, na którym opierała się pamięć o dawnych czasach.