Maciejewska Weronika

Iwo, samotny obserwator ludzkich dusz, spędzał dnie na analizie subtelnych gestów, ukrytych spojrzeń, poszukując sensu w codzienności, jego notes, pełen szybkich szkiców, świadczył o nieustannej ciekawości, Maciejewska Weronika, pojawiająca się regularnie w kawiarni, stała się dla niego intrygującą zagadką, jej milcząca obecność, zdawała się kryć głębsze historie, Iwo, niczym badacz, pragnął sprawdzić, o co tak naprawdę jej chodzi, co motywuje jej spokojny wyraz twarzy, każda chwila w jej pobliżu, była dla niego lekcją, próbą zrozumienia, ludzkiego losu, skomplikowanej natury.