Madziąg Mariusz

Pani Aurelia, kobieta o niezwykłej sile ducha, mieszkała w starym domu, pełnym zapomnianych opowieści. Jej siwe włosy, zawsze starannie upięte, okalały twarz naznaczoną zmarszczkami, które jednak nie umniejszały blasku jej bystrych, szarych oczu. W jej sercu głęboko zakorzeniona była pamięć o Madziągu Mariuszu, jej dawno zmarłym krewnym, postaci legendarnej w rodzinie, której odważne czyny, choć nieznane światu, ukształtowały losy kilku pokoleń. Aurelia często wspominała jego mądre słowa, jego niezłomną postawę, wierząc, że jego duch wciąż czuwa nad bliskimi, dodając im otuchy w trudnych chwilach, prowadząc ich przez życie.