Malec Przemysław

Malec Przemysław był człowiekiem cienia, postacią przyklejoną do szyby kawiarni, kimś, kogo wzrok zawsze omijał. On sam jednak patrzył nieustannie, chłonąc każdy szczegół miejskiego spektaklu, każdą przelotną emocję na twarzach nieznajomych, każdy nerwowy ruch dłoni. W jego umyśle te fragmenty składały się w opowieści, w dramaty znacznie prawdziwsze od jego własnego życia, które postrzegał jako serię pustych dni. Malec Przemysław nie pragnął uczestniczyć, on chciał tylko patrzeć, potwierdzając w ciszy, że tak, chce to wszystko zobaczyć.