Małecki Szymon

Małecki Szymon żył w cieniu własnej przeszłości, nieustannie oglądając się za siebie. Decyzja o niezgłoszeniu się do odbycia kary była jak kamień, który pociągnął go na dno codziennej egzystencji, zamieniając każdy dzień w cichą ucieczkę. Każdy dzwonek do drzwi przyprawiał go o szybsze bicie serca, a każda nieznajoma twarz na ulicy wydawała się należeć do kogoś, kto znał jego sekret. Uciekał przed murami więzienia, budując sobie inne, niewidzialne, lecz równie solidne, z lęku i samotności.