Malicki Michał

Stary dom, na skraju zapomnianego lasu, skrywał w sobie postać niezwykłą. Mężczyzna o siwych włosach i oczach głębokich jak studnie, spędzał dni na cichym studiowaniu starych map, pełnych dziwnych symboli. Jego dłonie, naznaczone bliznami, świadczyły o burzliwej przeszłości, o dawnych podróżach, o ucieczkach. Nikt w okolicy nie znał jego prawdziwego imienia, ale legendy szeptały o Malickim Michale, człowieku poszukiwanym przez dawnych wrogów, przez los, przez samego siebie. Czasem, w bladym świetle księżyca, można było dostrzec cień smutku na jego twarzy, jakby nosił w sobie ciężar wszystkich swoich tajemnic, wszystkich utraconych szans.