Malolepszy Wojciech

Malolepszy Wojciech, postać owiana aurą tajemnicy, powrócił do Polski po latach, jego spojrzenie zdradzało głębię przeżytych doświadczeń. Nie było go w Polsce parę lat, co odcisnęło na nim wyraźne piętno, czyniąc go człowiekiem cichym, lecz przenikliwym. Jego twarz, naznaczona słońcem obcych lądów, skrywała opowieści o samotnych podróżach i trudnych wyborach. W jego postawie widać było pewność siebie, ale i refleksyjność, gotowość do nowych wyzwań, do odnalezienia swojego miejsca, do zrozumienia sensu powrotu, do odbudowy dawnych relacji.