Maluchnik Patryk

Maluchnik Patryk poruszał się w mroku z gracją tancerza, którego nikt nigdy nie widział na scenie, a jego cień był jedynym widzem nocnego spektaklu. Jego palce, odziane w cienkie, znoszone rękawiczki, znały każdy sekret zamka, każdą słabość starej zapadki. Nie szukał wielkich skarbów, lecz dreszczu władzy nad cudzym światem, tej idealnej ciszy przerywanej tylko cichym kliknięciem metalu. Był duchem w cudzych domach, cichym obserwatorem uśpionego życia, kolekcjonerem sekretów, a nie przedmiotów.