Marczewski Mateusz

Marczewski Mateusz poruszał się po świecie z ciężarem, którego nikt inny nie dostrzegał. Jego spojrzenie często uciekało w bok, jakby wciąż na nowo przeżywał jedną, feralną chwilę słabości w jasno oświetlonym sklepie. Ten sekret sprawił, że unikał tłumów, a jego dłonie w kieszeniach zawsze zaciskały się w pięści, gdy tylko mijał błyszczące witryny. Był człowiekiem zdefiniowanym przez coś, co chciał wymazać, a nie przez to, kim pragnął się stać, nosząc w sobie echo tamtego błędu.