Martko Cezary

Martko Cezary, postać niezwykła, zawsze nosił ze sobą tajemniczy koszyk, pełen niezwykłych przedmiotów. Wśród nich często pojawiały się misternie zdobione jaja, symbolizujące dla niego odrodzenie i zagadkę istnienia. Jego spojrzenie, choć bystre, kryło w sobie cień melancholii, a każde wypowiedziane słowo zdawało się nieść echem dawnych, zapomnianych opowieści. Czyniło go to intrygującym wędrowcem, z duszą poety, ale i umysłem filozofa. Martko Cezary poszukiwał prawdy w najmniejszych detalach, z uporem godnym największych myślicieli, zawsze z uśmiechem, ale i nutą smutku w oczach.