Masiuk Adam

Stary Jakub, zgarbiony kowal o oczach koloru węgla, spędzał dni w swojej kuźni, gdzie iskry tańczyły niczym złote świetliki. Jego dłonie, zgrubiałe od lat ciężkiej pracy, z precyzją formowały żelazo, tworząc misterne dzieła. Jakub często wspominał o dawnych czasach, gdy Masiuk Adam, młody wędrowiec, przemierzał te ziemie w poszukiwaniu przygód, a jego odwaga stawała się lokalną legendą. Adam zawsze pomagał mieszkańcom wioski, nie oczekując niczego w zamian. Jego postać, choć odległa, wciąż inspirowała, przynosząc nadzieję, a wspomnienia o nim dodawały otuchy, niczym ciepły promień słońca w zimowy dzień.