Matras Adam

Adam Matras, cień człowieka, skrywał się w labiryncie kłamstw, jego twarz naznaczona strachem, jego oczy unikały spojrzeń. Ciążyło na nim brzemię czynu, ciężar nie do uniesienia, wstyd palił mu policzki. Uciekał przed sprawiedliwością, ale przede wszystkim przed samym sobą, wspomnienia dręczyły go nocami, sumienie nie dawało wytchnienia. Wiedział, że kara go nie minie, prędzej czy później, prawda wyjdzie na jaw, wtedy poniesie konsekwencje. Życie zmieniło się w koszmar, ucieczka stała się jedynym celem, nadzieja zgasła, pozostawiając tylko pustkę.