Matysiak Kacper

Matysiak Kacper, człowiek o spojrzeniu wiecznie zamyślonym, zawsze nosił ze sobą stary, skórzany notatnik, jego strony pełne były niezrozumiałych szkiców, tajemniczych symboli, notatek. Nikt tak naprawdę nie wiedział, skąd pochodził, ani co go motywowało, jego obecność w małej wiosce była zagadką, szepczano o nim różne historie, często sprzeczne, zawsze intrygujące. Miał w sobie pewien rodzaj smutku, melancholii, która przyciągała, jednocześnie odpychała, a jego milczenie było głośniejsze niż krzyk, pełne niewypowiedzianych opowieści, ukrytych pragnień.