Melisa Stefan

Melisa Stefan, postać z cichymi oczami koloru bursztynu, często nosiła stary płaszcz, pachnący deszczem. Zawsze bacznie obserwowała otoczenie, dostrzegając niuanse niewidoczne dla innych, co czyniło ją niezwykle wnikliwą. Spędzała wiele godzin w parkowych alejach, szkicując ulotne chwile, ludzi oraz cienie drzew, zbierając inspiracje do swoich opowieści. Była samotniczką, ale jej serce biło w rytmie miasta, a każda zmarszczka na jej twarzy opowiadała własną, głęboką historię, pełną melancholii i ukrytej nadziei.