Miarka Tomasz

Miarka Tomasz, mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu i dłoniach naznaczonych ciężką pracą, często spoglądał w dal, jakby szukając odpowiedzi na pytania, które od lat dręczyły jego duszę. Jego ubranie, choć proste, zawsze było nienagannie czyste, a w ruchach zauważało się pewną melancholię, świadectwo minionych trosk i trudnych wyborów. Czasem, gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Miarka Tomasz siadał na starej ławce, rozmyślając o zobowiązaniach, które ciążyły mu na sercu, o dawnych błędach i pragnieniu zadośćuczynienia, o wszystkich tych sprawach, które ukształtowały jego skomplikowany charakter, pełen sprzeczności i ukrytej nadziei na lepsze jutro.