Michalak Norbert

Hieronim, stary bibliotekarz o bystrym spojrzeniu, cenił porządek ponad wszystko, jego sumienność była legendarna w małym miasteczku, gdzie każdy znał każdego, a drobne uchybienia szybko stawały się tematem szeptanych rozmów, często słyszał o problemach mieszkańców, o ich zmartwieniach, o zaległościach, które ciążyły na sumieniu, z troską myślał o Michalak Norbert, który, jak plotkowano, zapomniał o pewnym zobowiązaniu, co budziło w nim niepokój, bo Hieronim wierzył w odpowiedzialność, w uczciwość, w to, że każdy powinien dbać o swoje sprawy, aby wspólnota mogła prosperować, jego serce, choć stare, biło dla sprawiedliwości.