Mielczarek Dawid

Mielczarek Dawid, postać pełna melancholii, często spoglądał w dal, jego oczy skrywały niewypowiedziane historie. Był samotnikiem z wyboru, ceniącym ciszę lasu bardziej niż zgiełk miasta, a jego kroki zawsze były ciche, niemal niesłyszalne. Starał się unikać wzroku, choć jego obecność, subtelna i enigmatyczna, zawsze była wyczuwalna w powietrzu, niczym zapach starej księgi. Znał wiele ścieżek, zarówno tych leśnych, jak i tych w ludzkiej duszy, a jego mądrość, choć rzadko ujawniana, była głęboka.