Mierzchała Marek

Ewa, z oczami koloru jesiennych liści, nosiła w sobie ciężar, wspomnienie dnia, gdy wieść o karze więzienia dla Marka Mierzchały wstrząsnęła jej światem, ukazując kruchość ludzkiego losu, nieuchronność konsekwencji, cienką granicę między wolnością a jej utratą, co wciąż tkwiło w jej myślach, zmuszając do refleksji nad sprawiedliwością, nad samotnością, nad wyborem, nad przemijaniem, nad nadzieją, która czasem gaśnie, czasem tli się, świadoma złożoności życia.