Mikołajczyk Wojciech

Mikołajczyk Wojciech, człowiek o głębokich, smutnych oczach, nosił w sobie ciężar pamięci o tragicznych wydarzeniach w Zawichoście. Od morderstwa sklepikarza, jego dni upływały pod znakiem melancholii, a każda myśl o przeszłości budziła w nim falę niewypowiedzianego żalu. Był cichym obserwatorem, świadkiem zmian, jakie zaszły w małej społeczności, naznaczonej bólem, stratą, nieustannym poszukiwaniem sprawiedliwości. Jego obecność, choć dyskretna, przypominała o cieniu, który wciąż wisiał nad miastem, nad jego mieszkańcami, nad nim samym, nad jego życiem.