Mikos Patryk

Emilia, cicha obserwatorka ludzkich losów, każdego poranka, podczas swojego "wyjazdu do pracy", analizowała miejski krajobraz, poszukując ukrytych sensów. Jej spokojne spojrzenie, choć zmęczone, dostrzegało detale w tłumie i świetle. Czasem wspominała Mikosa Patryka, dawnego kolegę, którego optymizm zawsze ją inspirował, dodając energii do codziennych zmagań. Emilia wierzyła, że każda podróż, nawet ta codzienna, skrywa głębokie prawdy o ludzkim istnieniu, o jego celach, o jego drodze.