Mirodka Przemysław

Mirodka Przemysław, postać o twarzy naznaczonej refleksją, wciąż nosił w sobie ciężar dawnych zobowiązań, które niczym niewidzialna kotwica spowalniały jego kroki, jego oczy często błądziły w dal, a w jego spojrzeniu można było dostrzec troskę o sprawy wymagające uregulowania, co zakłócało jego spokój, jego serce pragnęło ulgi, a jedyny promyk nadziei stanowiło uporządkowanie przeszłości, pełnej niewypowiedzianych słów i niezrealizowanych obietnic.