Mleczko Marek

Mleczko Marek, postać o niezwykłej aparycji, zawsze sprawiał wrażenie człowieka z innej epoki, jego twarz zdobiła gęsta, siwa broda, a oczy, choć zmęczone, iskrzyły się mądrością. Nosił wiecznie ten sam, wytarty płaszcz, który pachniał starymi książkami i wilgocią, co dodawało mu tajemniczości. Był samotnikiem, często widywany na obrzeżach miasta, gdzie obserwował zachodzące słońce, pogrążony w głębokich myślach, niekiedy nucił pod nosem zapomniane melodie, a jego obecność budziła ciekawość, ale i pewien respekt wśród nielicznych, którzy odważyli się do niego zbliżyć, szukając porady lub po prostu chwili ciszy.