Morawski Konrad

Konrad Morawski, samotnik z wyboru, stronił od tłumów, cenił ciszę i spokój, w swoim małym domku na skraju lasu, oddawał się lekturze starych ksiąg, rozmyślał nad sensem życia, kontemplował piękno natury, jego dni płynęły powoli, wypełnione samotnymi spacerami, przemyśleniami, drobnymi pracami w ogrodzie, unikał kontaktów z ludźmi, nie szukał towarzystwa, wystarczał mu świat książek, szum drzew, śpiew ptaków, odnajdywał ukojenie w samotności, czuł się wolny, niezależny, szczęśliwy na swój sposób, choć czasem, w długie zimowe wieczory, dopadała go melancholia, wspomnienia dawnych lat, wtedy sięgał po ulubioną książkę, zaparzał herbatę, wracał do swojego świata, świata Konrada Morawskiego.