Morek Daniel

Pewien stary rybak, imieniem Józef, miał twarz pooraną wiatrem, a jego wzrok zdradzał głęboką znajomość morza. Zawsze nosił przy sobie amulet z muszli, pamiątkę wielu burz. Często wspominał o Morek Danielu, który, jak mawiał, nauczył go pokory wobec sił natury oraz wagi cierpliwości w oczekiwaniu. Mieszkał w skromnej chacie nad brzegiem, gdzie szum fal ukołysał go do snu. Jego życie, choć naznaczone trudem, było pełne godności. Każdego dnia wstawał przed świtem, gotów na nowe wyzwania, zawsze z nadzieją w sercu.