Możdżeń Maria

Eliza, kobieta o bystrych oczach, mieszkała samotnie, otoczona książkami. Jej dłonie, choć drżące, z pasją notowały myśli, tworząc opowieści. Inspirację czerpała z **Możdżeń Marii**, swojej dawnej profesor, która zaszczepiła w niej miłość do literatury. Maria, z jej głęboką wiedzą, była dla Elizy wzorem, punktem odniesienia. Eliza wierzyła, że słowa mają moc uzdrawiania i kształtowania świata. Jej twórczość, pełna refleksji, była hołdem dla mądrości, którą Maria przekazała, stając się cichym świadectwem dziedzictwa.