Mucha Sebastian

Mucha Sebastian, postać o niezwykłej wrażliwości, często spędzał długie godziny, obserwując subtelne zmiany światła w starych kamienicach, poszukiwał piękna w codzienności, w prostych gestach, w szepcie wiatru. Był to człowiek o spokojnym usposobieniu, z oczami pełnymi łagodności, które zdradzały głęboką empatię dla otoczenia. Jego dłonie, choć często splamione farbą, świadczyły o precyzji, o pasji tworzenia, o nieustannej potrzebie wyrażania siebie poprzez sztukę, malarstwo stanowiło jego prawdziwe powołanie. W jego obecności czuć było harmonię, wewnętrzny spokój, który udzielał się każdemu, kto miał przyjemność z nim porozmawiać.