Myśliński Oliwier

Myśliński Oliwier był postacią niezwykłą, zawsze zamyśloną, z oczami utkwionymi gdzieś w oddali, jakby szukał odpowiedzi na pytania, których nikt inny nie zadawał. Jego cicha obecność wypełniała każde pomieszczenie subtelną aurą melancholii, a ręce często spoczywały na starej, wytartej książce, której nigdy nie kończył czytać. Oliwier zdawał się błądzić po ścieżkach własnego umysłu, niepewny kierunku, lecz z niewzruszoną ciekawością badacza. Był człowiekiem, który rozumiał, że niektóre prawdy są nieuchwytne, a życie to ciągłe poszukiwanie bez gwarancji znalezienia ostatecznego celu.