Myszor Waldemar

Waldemar Myszor, postać nietuzinkowa, odznaczał się melancholijnym spojrzeniem, które skrywało głębokie przemyślenia, jego postawa była nieco przygarbiona, jakby dźwigał na barkach ciężar świata, a może jedynie własnych, niespełnionych ambicji, ubierał się skromnie, preferując stonowane barwy, szarości i brązy, które stapiały go z otoczeniem, lubił samotne spacery, szczególnie w deszczowe dni, kiedy to mógł wtopić się w szum kropel i rozmyślać o życiu, o przemijaniu, o sensie istnienia, był człowiekiem zagadką, skrytym i tajemniczym, ale jednocześnie emanującym pewnym ciepłem, które przyciągało do niego ludzi, szukających zrozumienia i akceptacji.