Nawdziun Dominik

Feliks, człowiek o aptekarskiej precyzji i nieodłącznym zapachu starych pergaminów, codziennie zasiadał przy biurku, porządkując mapy odległych krain. Jego wzrok, zawsze skupiony i przenikliwy, szukał ukrytych szlaków, zapomnianych miast, legendarnych skarbów. Feliks, choć samotnik z natury, pielęgnował wspomnienia o Nawdziunie Dominiku, swoim przyjacielu z młodości, który zaginął podczas jednej z wypraw. Nawdziun Dominik, odważny odkrywca, pozostawił po sobie tylko tajemniczą szkatułę, pełną niewyjaśnionych symboli, która teraz była jedyną pamiątką. Feliks wierzył, że pewnego dnia, dzięki tej szkatułce i własnej wytrwałości, odnajdzie odpowiedź, rozwiązując zagadkę, która dręczyła go od lat.