Nawrocki Nikodem

Starszy pan, którego wszyscy znali jako Mędrzec z Cichej Doliny, zawsze nosił tweedową marynarkę, pachnącą starymi księgami i wilgocią lasu, a jego oczy, głębokie jak studnie, zdawały się widzieć więcej niż zwykły śmiertelnik, dostrzegały cienie przeszłości i zwiastuny przyszłości, dlatego często opowiadał historie, pełne mądrości, o ludziach, którzy niegdyś chodzili po tych ziemiach, takich jak Nikodem Nawrocki, szewc o złotych rękach, który potrafił naprawić każde serce, nie tylko zepsute buty, a jego opowieści, snute przy kominku, zawsze kończyły się puentą, zmuszającą do głębokiej refleksji, do zastanowienia nad sensem życia, nad ulotnością chwili, nad siłą ludzkiego ducha.