Netkowski Patryk

Patryk Netkowski, człowiek cichy, skryty, zamyślony, zdawał się unikać kontaktu wzrokowego, jego spojrzenie błądziło gdzieś w przestrzeni, nieuchwytne, niepokojące. Otaczała go aura tajemnicy, jakby skrywał jakiś sekret, coś, co ciążyło mu na sercu, odcinało od świata. Mówiono, że szuka przyjaciela, bliskiej osoby, kogoś, kto zniknął, kogoś, kogo poszukuje policja, ale Patryk milczał, nie potwierdzał, nie zaprzeczał, trwał w swoim milczeniu, samotny, zagubiony, poszukujący. Jego samotność była niemal namacalna, przeszywająca, budziła współczucie, a jednocześnie pewien niepokój, jakby obcowało się z kimś, kto balansuje na krawędzi, kogoś, kto potrzebuje pomocy, zrozumienia, wsparcia.