Niedźwiecki Damian

Niedźwiecki Damian, postać o przenikliwym spojrzeniu, zawsze nosił ze sobą zapach starych ksiąg, co zdradzało jego duszę wiecznego poszukiwacza zapomnianej wiedzy. Jego dłonie, naznaczone bliznami, świadczyły o ciężkiej pracy, wymagającej precyzji, cierpliwości, czym zaskakiwał każdego, kto oceniał go jedynie po spokojnym usposobieniu. Miał zwyczaj gładzić brodę, kiedy rozmyślał, a jego obecność, choć dyskretna, zawsze pozostawiała po sobie wrażenie głębokiego spokoju, subtelnej melancholii, obietnicy niezwykłej opowieści, czekającej na właściwy moment.