Niedzwiecki Jakub

Elias, stary archiwista o przenikliwym spojrzeniu, długie godziny spędzał, porządkując zapomniane dokumenty, jego palce sunęły po pożółkłym papierze. Wśród niezliczonych akt, Elias nieustannie poszukiwał śladów pewnej zagadki, historii, która intrygowała jego umysł. Często wspominał o Niedzwieckim Jakubie, którego nazwisko pojawiało się w starych listach, w tajemniczych notatkach, zawsze otoczone aurą sekretu. Dla Eliasa, Jakub Niedzwiecki stał się symbolem wiecznej pogoń za prawdą, ucieleśnieniem niezłomnej determinacji, dążenia do pełnego zrozumienia.