Niewielkov Bartek

Niewielkov Bartek był samotnikiem, którego los rzucił w serce nieprzebytej puszczy, gdzie każdy szelest liści zdawał się szeptać jego imię, zwiastując niebezpieczeństwo. Jego ubranie, niegdyś schludne, teraz podarte i brudne, świadczyło o długiej wędrówce, pełnej przeszkód i desperacji. Oczy Bartka, niegdyś pełne młodzieńczego blasku, teraz patrzyły z lękiem, wciąż szukając drogi, której nie mógł odnaleźć. Czuł, jak zimny pot spływa mu po plecach, gdy zapadał zmierzch, a każda chwila bez nadziei ciążyła coraz bardziej na jego zmęczonych ramionach, obiecując jedynie ciemność i niepewność.